توقف اعراب در اجلاس دوحه | ناامیدی از واکنش به یاغی‌گری نتانیاهو

نشست اضطراری سران کشورهای عربی و اسلامی در دوحه که با سخنرانی امیر قطر آغاز شد و قرار بود به یک اقدام اضطراری در برابر تجاوز اخیر صهیونیست‌ها علیه قطر منجر شود، در نهایت به یک بیانیه کاغذی رسید. بیانیه‌ای که برخلاف مواضع اعلام شده از سوی رهبران کشورهای عربی در این نشست بود.

بیانیه متفاوت از مواضع سران

در جریان برگزاری اجلاس سران کشورهای اسلامی و عربی در قطر، بسیاری از سران کشورها خواستار اقدام مشترک علیه رژیم صهیونیستی شدند. از جمله «محمد شیاع السودانی» نخست‌وزیر عراق  دومین سخنران نشست سران کشورهای اسلامی بود و در سخنان خود تاکید کرد: باید از محکومیت به‌سوی اقدام عملی [علیه رژیم صهیونیستی] حرکت کنیم. همچنین «عبدالفتاح سیسی» رئیس‌جمهور مصر خطاب به کل جهان تاکید کرد همه جهان باید در برابر سیاست‌های اسرائیل ایستادگی کنند. «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه بر این مساله تاکید کرد که باید فشارهای اقتصادی بر اسرائیل اعمال شود و نخست وزیر مالزی خواستار تحریم مالزی شد. در واقع نکته مشترک موضع‌گیری سران عربی و اسلامی و اجلاس دوحه، فشار و اقدام مشترک کشورهای عربی و اسلامی در برابر رژیم صهیونیستی بود.

با این حال، بیانیه مشترک و پایانی اجلاس سران کشورهای اسلامی و عربی بسیار متفاوت از موضع‌گیری سران کشورها بود و صرفا بر همبستگی کامل با قطر و پشتیبانی از این کشور برای پاسخ، حمایت از تلاش‌های میانجیگرانه قطر، مصر و آمریکا برای توقف جنگ در غزه و محکومیت شفاهی اسرائیل محدود شد و در عمل بیانیه پایانی این اجلاس هیچ دستاوردی برای مقابله مشترک و عملی در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی نداشت.

مشارکت پائین امارات و سکوت عربستان

از سوی دیگر، در اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی، دو کشور مهم عربی منطقه یعنی امارات متحده عربی و عربستان واکنشی علیه رژیم صهیونیستی از خود نشان ندادند. با وجود آن که اجلاس کشورهای عربی و اسلامی در دوحه قطر در سطح سران و رهبران برگزار شده بود، اما  وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی امارات در نشست دوحه شرکت نکردند و وزیر مشاور این کشور در سطحی پائین تر در مذاکرات حضور داشت. روزنامه الاخبار لبنان در رابطه با اجلاس کشورهای عربی و اسلامی نوشته است که امارات بر لزوم خودداری از هرگونه اقدام نظامی علیه اسرائیل پافشاری و براین امر تاکید کرده بود که اقدام باید صرفا دیپلماتیک باشد. در این گزارش گفته شده که امارات همچنین در اجلاس قطر تاکید داشته که تصمیم جمعی کشورهای عربی اسلامی نباید برای آمریکا تحریک آمیز باشد که بنظر می رسد منظور از اقدام تحریک آمیز تحریم نفتی و اقتصادی است که پیش از این زمزمه هایی درباره تحریم رژیم صهیونیستی مطرح شده بود.

همچنین اگرچه در اجلاس دوحه، «محمد بن سلمان»، ولیعهد عربستان مشارکت کرده بود، اما ولیعهد عربستان در این جلسه هیچ اظهارنظری حتی شفاهی ایراد نکرد و موضع گیری عربستان علیه اسرائیل در این اجلاس اعلام نشد. این در حالی است که پیش از این نیز در جریان حمله رژیم صهیونیستی به قطر، گزارش‌هایی منتشر شده بود که نشان می‌داد عربستان سعودی حریم هوایی خود برای حمله به قطر را در اختیار صهیونیست‌ها قرار داده است. در این ارتباط نیز روزنامه «وال استریت ژورنال» در گزارش خود با استناد به منابع آمریکایی آورده است که هشت جنگنده اف-۱۵ و چهار جنگنده رادارگریز اف-۳۵ بر فراز دریای سرخ از جنوب به سمت قطر پرواز و از آنجا موشک‌های بالستیک هوا به هوا را شلیک کردند که از فراز عربستان سعودی عبور کردند.

چرا اعراب در برابر فلسطین کاری نمی‌کنند؟

حدود 2 سال از جنگ و جنایت جنگی رژیم صهیونیستی علیه غزه می‌گذرد، اما در این مدت رهبران کشورهای عربی محافظه کار و شیخ نشینان خلیج فارس چه اقدام عملی و تعیین کننده‌ای برای حمایت از مردم غزه انجام داده‌اند؟

بدون تردید اگر کشورهای عربی می‌خواستند، می‌توانستند محاصره غزه را بشکنند و جلوی قتل عام‌ها را بگیرند. با این حال، این کشورها همچنان در برابر محاصره مردم فلسطین سکوت کرده، روابط خود را با آمریکا به عنوان حامی اصلی رژیم صهیونیستی در جنگ غزه حفظ کرد‌اند. سران کشورهای شیخ نشین و عربی از کمپین‌های مردمی برای جمع‌آوری کمک‌های مالی و همچنین تظاهرات و تحصن‌ها در حمایت از غزه جلوگیری می‌کنند و در رسانه‌ها اجتماعی با هر آنچه مربوط به همبستگی با مردم فلسطین و مقاومت است، مقابله می‌کنند. در برخی از کشورهای عربی حتی شهروندان صرفاً به خاطر یک «توییت» یا «لایک» مجازات می‌شوند و براساس گزارش‌ها مجموع کمک‌های مالی و کمپین‌های حمایتی سران عرب خلیج فارس به غزه به ارزش اجاره یک بازیکن فوتبال خارجی نمی‌رسد!!

طبق نظرسنجی‌ها، تقریباً ۹۰ درصد شهروندان عرب با عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و اشغالگری اسرائیل مخالفند و از حق مردم فلسطین برای مقاومت مسلحانه حمایت می‌کنند، اما سران کشورهای عربی برخلاف افکارعمومی جهان عرب حرکت می‌کنند.

کشورهای زیادی در جهان وجود دارند که روابط خود را با رژیم صهیونیستی قطع یا به حالت تعلیق درآورده‌اند و سفیران خود را فراخوانده‌اند، مانند بولیوی، کلمبیا، شیلی، برزیل، آفریقای جنوبی، نیکاراگوئه و دیگران. با این حال، کشورهای عربی همچنان در برابر اشغالگران اقدامی انجام نداده و از میان کشورهای عربی که روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرده‌اند، هیچ کدام روابط خود را با صهیونیست‌ها قطع نکرده‌اند.